29 Μαρτίου 2013

Πουρέκια με αναρή

Τις τελευταίες μέρες βρέθηκα στην Κύπρο. Για ειδές καιρό που διάλεξε θα μου πείτε. Τι να κάνουμε, έτσι ήταν το πρόγραμμα. Με την ευκαιρία που βρίσκεται ο Δημήτρης εκεί (υπηρετεί στην ΕΛΔΥΚ) και με την ευκαιρία του τριημέρου είπαμε να τον δούμε αυτόν, να δούμε και το νησί. Τα είχαμε κλείσει από το Γενάρη περίπου και τα τελευταία γεγονότα εκεί μας σόκαραν λίγο, αλλ' απ' την άλλη δεν ήταν και να το ακυρώσουμε. Έτσι πήγαμε (και καλά περάσαμε). Θα τα πούμε αργότερα αυτά, τώρα θα παρουσιάσω έναν κυπραίικο μεζέ που έφαγα στο σπίτι της Τζένης. Έχω συγγενείς εκεί, ένας αδερφός της γιαγιάς μου είχε παντρευτεί με Κυπραία στην Τανζανία(!) και  τα παιδιά του ήταν άλλα στην Ελλάδα, άλλα στην Κύπρο κι άλλα στην Αφρική. Τα παιδιά  τους (τα δεύτερα ξαδέρφια μου) το ίδιο. Και με την ευκαιρία που βρέθηκα στο νησί είπα να τους δω (αρκετούς). Στο σπίτι λοιπόν που πήγα η Τζένη μας κέρασε διάφορα τοπικά μεζεδάκια: Λιοτή (= ελιοπιτάκια), πιτάκια με χαλούμι (γνωστό είδος κυπριακού τυριού) και πουρέκια με αναρή (= μπουρεκάκια με μυζήθρα). Αυτά τα τελευταία δεν είναι αρμυρά αλλά γλυκά. Μας άρεσαν πολύ, πήρα τη συνταγή και την παρουσιάζω έτσι όπως την πήρα, πριν τη δοκιμάσω.

Για όποιον δεν κατάλαβε, αναρή λένε στην Κύπρο αυτό που εμείς οι καλαμαράδες λέμε μηζύθρα. Και διατίθεται κι εκεί ξερή (π.χ. για μακαρόνια) ή φρέσκια. Η τελευταία υπάρχει σε αλατισμένη ή σε ανάλατη μορφή (που δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει στην Ελλάδα). Εκτός απ' αυτά τα μπουρέκια με αναρή φτιάχνεται και κρέμα. Μας είχε φτιάξει η Τζένη αλλά δεν την δοκιμάσαμε. Δεν μας προέκυψε αφού δεν θέλαμε να φάμε γλυκό αμέσως μετά το φαγητό (κάνουμε και διατροφή, να μην ξεχνιόμαστε) ενώ μετά βγήκαμε και δεν ξαναπεράσαμε από το σπίτι. Μας έμεινε για επόμενη φορά!
Α! να σημειώσω επίσης πως φαρίνα στην Κύπρο λένε το απλό, άσπρο αλεύρι. Όχι με το μπέικιν. Απλά εγώ διατήρησα τις οδηγίες όπως τις βρήκα.

Υλικά

Λάδι για τηγάνισμα
Ζάχαρη άχνη

Για τη ζύμη

4 ½ φλιτζάνια αλεύρι φαρίνα
2 κουταλιές σούπας γεμάτες βούτυρο σπράι (φυτίνη)
1 1/3 φλιτζάνι χλιαρό νερό
1 πρέζα αλάτι

Για τη γέμιση

4 φλιτζάνια αναρή φρέσκια ανάλατη
¾ φλιτζάνι ζάχαρη
2 κουταλάκια ανθόνερο
1 ½ κουταλάκι κανέλα

Εκτέλεση

Ετοιμάζω πρώτα τη ζύμη. Ρίχνω το αλάτι στο αλεύρι και το ρυζιάζω* καλά με το βούτυρο.
Προσθέτω το χλιαρό νερό λίγο – λίγο και ζυμώνω να γίνει η ζύμη μάλλον σφιχτή.
Ετοιμάζω τη γέμιση. Λιώνω την αναρή με πιρούνι και ρίχνω σ’ αυτή τη ζάχαρη, την κανέλα και όσο ανθόνερο σηκώσει να γίνει το μείγμα αφράτο.
Χωρίζω τη ζύμη σε 2 κομμάτια. Ανοίγω με το μαρζάτζιν (ξύλινο στρογγυλό ραβδί) φύλλο λεπτό στρογγυλό μεγάλο. Βάζω μια κουταλιά γέμιση σε κανονικές αποστάσεις, διπλώνω το φύλλο και με τη βοήθεια ενός ποτηριού το κόβω ώστε να σχηματίζει μισοφέγγαρο.
Τα τηγανίζω λίγα – λίγα σε μπόλικο και καυτό λάδι μέχρι να πάρουν ξανθό χρώμα.
Τα βγάζω σε πιατέλα στρωμένη με χαρτοπετσέτες. Όταν κρυώσουν καλά τα πασπαλίζω με ζάχαρη άχνη.
Γίνονται 54 πουρέκια.

* Ρυζιάζω: Ρίχνω λάδι (ή βούτυρο) στο αλεύρι και τρίβω με τα δάχτυλα μέχρι να μετατραπεί όλο σε μικρούς σβόλους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.