Γαρίδες με μουστάρδα και ούζο

Τις γαρίδες συνήθως τις φτιάχνω σαγανάκι (και διαφωνούμε με τη μάνα μου που λέει πως εκεί χάνονται και μόνο τηγανητές αξίζουν ή έστω με ρύζι που εμένα δεν μου πάει καθόλου). Επιφυλάσσομαι να δώσω συνταγή στο μέλλον. Συνήθως οι γαρίδες που χρησιμοποιώ είναι κατεψυγμένες γιατί δεν είναι εύκολο να τις έχεις την ώρα που τις θέλεις, πρέπει να το έχεις προγραμματίσει έγκαιρα, πράγμα αρκετά δύσκολο. Έτσι και τώρα έψαχνα κάτι για βραδινό. Το ένα δεν μας άρεσε, το άλλο δεν είχαμε τα υλικά και κάπου πέφτει η ιδέα για γαρίδες. Και θυμήθηκα πριν πολλά χρόνια σε ένα ουζερί στο Αιγάλεω που είχαμε φάει γαρίδες με μουστάρδα. Ρίχνω μια ματιά σε άλλα σχετικά σάιτ, βρίσκω διάφορα τα συνδυάζω και η συνταγή φτιάχνεται! Προτίμησα να τις κάνω στο φούρνο για πιο ελαφριές, όμως μπορούν να γίνουν και στο τηγάνι.

Πάστα Φλόρα

Ένα εύκολο και νόστιμο γλυκό που το φτιάχνω με διάφορες ευκαιρίες, όταν θέλω να κάνω κάτι για λίγους, αν και, καμιά δεκαριά άτομα άνετα σερβίρονται απ' αυτό! Απαραίτητα πρέπει να υπάρχει διαθέσιμη μαρμελάδα (η συγκεκριμένη από τη Βίκη ήταν υπέροχη, μ' ένα άρωμα που και νεκρούς ανασταίνει - μάλλον ανέσταινε, τώρα καταναλώθηκε κι υπάρχουν δυσκολίες:) .

Σφουγγάτο

Σφουγγάτο λέμε στο χωριό μου ένα είδος ομελέτας που εκτός από αυγά έχει και κολοκύθι και κρεμμύδι και άλλα μυρωδικά. Έτσι κι αλλιώς στην ομελέτα μπορούν να γίνουν διάφορες προσθήκες! Μπορεί να φτιαχτεί εξολοκλήρου στο τηγάνι ή να ολοκληρωθεί στο φούρνο για πιο ελαφρύ.

Μακαρονοσαλάτα

Τη μακαρονοσαλάτα δεν την είχα φτιάξει ποτέ. Μας την παρουσίασε μια μέρα η Ειρήνη. Κι ήταν εξαιρετική. Πρόκειται για ένα εύκολο και δροσιστικό πιάτο που έχει διπλό ρόλο. Είναι ταυτόχρονα και φαγητό και σαλάτα μαζί. Κι όπως κάθε σαλάτα παραμετροποιείται ανάλογα με τα γούστα του καθενός. Άλλος προσθέτει κι άλλος αφαιρεί υλικά. Ας πούμε στη μακαρονοσαλάτα της φωτογραφίας έχω βάλει και λίγα μαυρομάτικα φασόλια που μου είχαν περισσέψει. Επίσης πρόσθεσα και ζαμπόν, ενώ άλλος απ' την οικογένεια έβαλε γαλοπούλα, άλλος πάριζα και πάει λέγοντας. Για ντρέσινγκ κάποιος έβαλε μαγιονέζα. Άλλος λάδι. άλλος τίποτα και συνεχίζουμε την ποικιλία. Η σημερινή συνταγή - κατ' εξαίρεση - αναφέρεται στα απαιτούμενα για μια μερίδα.

Σαλάτα του Καίσαρα

Η σαλάτα του Καίσαρα (ή αλλιώς Σίζαρς - Caesars όπως συνήθως εμφανίζεται στους καταλόγους των καταστημάτων) είναι μια σχετικά απλή σαλάτα - φαγητό. Η βάση της είναι το μαρούλι στο οποίο προσθέτουμε στήθος από ψημένο κοτόπουλο, κρουτόν και τυρί τριμμένο (συνήθως παρμεζάνα αλλά όχι υποχρεωτικά). Τη σαλάτα αυτή περιχύνουμε με χτυπημένο λαδολέμονο ή λαδόξιοδ κι αυτό είναι όλο. Είναι μια δροσερή σαλάτα που όμως αποτελεί και ένα ολοκληρωμένο πιάτο για γεύμα (ή ακόμα καλύτερα για δείπνο) αφού συνδυάζει το λαχανικό με ζωική πρωτεΐνη χωρίς πολλά λιπαρά, ό,τι πρέπει δηλαδή και για δίαιτα. Και την έχουμε εντάξει στο διαιτολόγιό μας τελευταία. Στα πλαίσια της προσεγμένης διατροφής που κάνουμε, τα βραδινά μας έχουν αποκτήσει μια ποικιλία κι όταν το μεσημεριανό είναι π.χ. λαδερό το βράδυ θέλει το κοτόπουλό του - αλλά σε περιορισμένη ποσότητα, έτσι μια σαλάτα του Καίσαρα μας έρχεται κουτί.

Φαγητά στην κατάψυξη

Τι κάνω όταν περισσέψει ένα φαγητό; Γιατί όσο και να μένει κάθε φορά η μάνα μου κατάπληκτη για το πώς τα καταφέρνω και έρχεται μία η άλλη (ούτε να περισσέψει φαγητό ούτε και να λείψει από κάποιον), υπάρχουν φορές που κάποιο φαγητό περισσεύει. Είτε γιατί κάποιος δεν ήρθε για φαγητό είτε γιατί η ποσότητα που θα μαγειρευτεί είναι αναγκαστικά μεγαλύτερη. Να φέρω για παράδειγμα τον πασχαλινό οβελία. Γίνεται να βγει ακριβώς σε ποσότητα (ούτε καν περίπου). Επίσης, όταν έχουμε κόσμο στο σπίτι συνήθως οι ποσότητες που φτιάχνονται είναι αυξημένες, πώς αλλιώς. Έτσι μπαίνει το δίλημμα. Τι κάνω το φαγητό που περισσεύει; Όπως φαίνεται απ' τον τίτλο η πιο συνηθισμένη λύση είναι να τα βάλω στην κατάψυξη.

Πατατοκολόκυθο

Άλλο ένα φαγητό - σαλάτα. Άρα, άλλη μια παραμετροποιήσιμη συνταγή, προσαρμόζεται εύκολα στην όρεξη του καθενός. Για το καλοκαίρι, μιας και τα υλικά το είναι καλοκαιρινά (άσχετα αν με την εξέλιξη της τεχνολογίας, μπορούν να βρεθούν και το χειμώνα). Συνήθως βράζω τις πατάτες και υπόλοιπα αρκετά νωρίς ώστε να προλάβουν να κρυώσουν μέχρι την ώρα που θα σερβιριστεί κι είναι ένα δροσιστικό φαγητό και πλήρες. Δεν του λείπει τίποτα. Η παρακάτω δοσολογία είναι για ένα άτομο. Ανάλογα με το πόσοι θα φάνε και τι απ' αυτά θέλουνε είναι κι η ποσότητα που μαγειρεύω. Το πόσο θα βάλει ο καθένας και αν θα τα βάλει όλ' αυτά είναι καθαρά θέμα γούστου.

Τα φανάρια

Για τα φανάρια των δρόμων θέλω να γράψω σήμερα. Και για την ακρίβεια τα φανάρια των ελληνικών δρόμων (και κυρίως της Αθήνας) σε σύγκριση με αυτά σε άλλες χώρες. Για τα φανάρια που ανάβουν και σε ώρες που δεν χρειάζονται ή είναι βαλμένα σε μέρη που δεν χρειάζονται με αποτέλεσμα κατανάλωση ρεύματος αφενός και το μοναδικό αυτοκίνητο που θα τύχει να περιμένει κάποια ώρα σ' αυτά να φεύγει με κόκκινο με τις όποιες συνέπειες μπορεί να έχει κάτι τέτοιο. Ας πούμε κοντά στο σπίτι έχει κάτι τέτοια φανάρια. Που είναι χαλασμένα (ευτυχώς) τις 320 - 330 μέρες το χρόνο αλλά κάθε κάποτε τα φτιάχνουν και δουλεύουν. Κι αφού όλο τον καιρό μια χαρά χρησιμοποιούμε το δρόμο χωρίς αυτά, όταν είναι φτιαγμένα εγώ βρίζω. Γιατί δεν χρειάζονται βέβαια, κι όταν είναι αναμμένα όλο το 24ωρο μόνο πρόβλημα δημιουργούν. Κι όταν είναι χαλασμένα έχει απ' τη μια μεριά το πορτοκαλί που αναβοσβήνει. Με ένα στοπ θα γινόταν η δουλειά εξίσου καλά, χωρίς να καταναλώνεται και ρεύμα!

Έργα επί της Οδού

Αυτό γραφόταν πριν κάποια χρόνια σε κάτι ταμπέλες που θυμάμαι. Τα έργα πολλές φορές ήταν αθέατα δια γυμνού οφθαλμού ή υπήρχαν και χρόνιζαν και δεν προχωρούσαν. Ε, κάτι τέτοιο εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα. Μιλάω για τα έργα στο δρόμο Κόρινθος - Πάτρα. Που έργα ακούμε, εργοτάξια βλέπουμε αλλά έργα όχι. Το έργο ξεκίνησε το 2008, όταν παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες οι εθνικοί δρόμοι. Το σκεπτικό ήταν πως οι ιδιώτες αυτοί θα εισέπρατταν τα διόδια (κάτι που κάνουν με μεγάλη συνέπεια) ενώ συγχρόνως θα έβαζαν κάποια χρήματα ώστε να ολοκληρωθούν τα απαιτούμενα έργα ανακατασκευής των δρόμων που ήταν βασικά ανύπαρκτοι οι περισσότεροι. Απ' αυτές τις διάφορες εταιρίες μόνο η Μορέας (που έχει αναλάβει το τμήμα Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα και Σπάρτη) προχώρησε τα έργα μέχρι σήμερα, βελτίωσε το υπάρχον δίκτυο, έφτιαξε το κομμάτι μέχρι την Καλαμάτα (κι απ' αυτό το κομμάτι είναι όλες οι φωτογραφίες) και δουλεύει ακόμα στο κομμάτι μέχρι τη Σπάρτη (απ' όσο ακούω - δεν έχω πάει από εκεί). Οι άλλες έστησαν εργοτάξια, ξεκίνησαν τα έργα κι από κει και πέρα, τίποτα.

Κέικ με Καρύδι

Ένα εύκολο και γευστικό κέικ. Θέλει αρκετά καρύδια (πάντως λιγότερα απ' την καρυδόπιτα) αλλά κατά τα άλλα είναι αρκετά ελαφρύ.

Γίγαντες φούρνου

Οι γίγαντες είναι ένα φαγητό αγαπημένο μεν, που το φτιάχνουμε σπάνια όμως μιας και θέλει κάμποση ώρα για να προετοιμαστούν. Καταρχάς πρέπει να το θυμηθείς απ' την προηγούμενη. Όχι πως δεν γίνεται και αυθημερόν, αλλά η ομαλή διαδικασία (και το καλύτερο αποτέλεσμα) γίνεται αν τους βάλεις και φουσκώσουν για μια νύχτα. Από και και πέρα πρέπει να τους βράσεις όπως όλα τα όσπρια, με την ίδια διαδικασία και μετά να τους μαγειρέψεις. Ε, δεν είναι πολλά όλ' αυτά; Αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει. Βγαίνει ένα φαγητό το κάτι άλλο. Που φτουράει κιόλας. με 250 - 300 γραμμάρια γίγαντες τρώνε άνετα 4 άτομα.

Σύντομοι κωδικοί κλήσης

Κάποτε (μέχρι το 2002) υπήρχαν τηλεφωνικοί αριθμοί με 5, 6 ή 7 ψηφία στα οποία βάζαμε και ένα πρόθεμα αν παίρναμε από άλλη περιοχή (κάτι που ισχύει ακόμα στη Γερμανία - γενικά οι Γερμανοί δεν αλλάζουν εύκολα τεχνολογία, "εκσυγχρονισμό" πουλάνε στους άλλους, οι ίδιοι δεν ξοδεύουν για τέτοια). Το κόστος ενός τηλεφωνήματος χωρίς πρόθεμα (αστικά) ήταν ποοοοολύ χαμηλότερο σε σχέση με τα άλλα (τα υπεραστικά) ενώ υπήρχαν και κάτι άλλα νούμερα, τριψήφια που κατά κανόνα ήταν δωρεάν ή κόστιζαν μια αστική μονάδα. Μετά άρχισαν αυτά τα τριψήφια να κοστίζουν παραπάνω. Π.χ., αν θυμάμαι καλά, έφτασε να κοστίζει τρεις αστικές μονάδες το να μάθεις την ώρα ή τα δρομολόγια από ένα μηχάνημα!

Προληπτικά μέτρα κ.ά.

Μεγάλος ντόρος γίνεται τελευταία για να νομοθετηθεί πως δεν θα κλείνουν οι δρόμοι των μεγάλων πόλεων αν γίνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από λίγα άτομα. Και το λίγα προσδιορίζονται στα 200. Έγιναν συσκέψεις επί συσκέψεων μέχρι να ετοιμάσουνε το σχετικό διάταγμα. Για να μην δυσκολεύονται οι πολίτες, λένε. Για το καλό μας και το καλό των εμπόρων λένε θα είναι αυτό. Όμως, τη μεγαλύτερη ζημιά δεν την κάνουν αυτοί που κλείνουν τους δρόμους αλλά η αστυνομία. Που επιβάλει π.χ. το κλείσιμο σταθμών του μετρό. Γίνεται συγκέντρωση στο Σύνταγμα; Σύνταγμα κλειστό. Πανεπιστήμιο κλειστό. Και μπορεί και Ακρόπολη ή Ευαγγελισμός. Κι όντας κλειστός ο σταθμός στο Σύνταγμα δεν μπορεί κάποιος να αλλάξει και απ' τη μια γραμμή στην άλλη. Οι συρμοί δεν σταματάνε καθόλου!

Μαρέγκα

Μαρέγκα λέμε τα καλοχτυπημένα ασπράδια αυγών. Είναι συνηθισμένο να την χρειάζομαι στη ζαχαροπλαστική. Συνήθως, θέλω όλο το αυγό, το ασπράδι σε μαρέγκα και το κροκάδι για χρήση ξεχωριστά. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που θέλω μόνο τη μαρέγκα (π.χ. σε μπεζέδες) ή άνισο αριθμό απ' τα δυο μέρη του αυγού. Ε, τότε το υπόλοιπο βρίσκω να το χρησιμοποιήσω σε συνταγή που θέλει ή μπορεί να γίνει μόνο με το ένα υλικό! (π.χ. στην ομελέτα μπορώ να προσθέσω ό,τι απ' τα δυο έχω σε περίσευμμα - αλλά δεν γίνεται με το ένα μόνο απ' τα δυο).

Φακές σαλάτα

Καλοκαίρι καιρός για περισσότερες σαλάτες. Συζητούσαμε με τη Σοφία πριν λίγο καιρό για το ότι στη διατροφή μου είχα ποικιλία από όσπρια και της έλεγα πως τώρα που καλοκαιριάζει οι φακές (που εγώ τις προτιμώ σούπα) θα φύγουν και μου υποσχέθηκε να μου στείλει μια συνταγή για καλοκαιρινές φακές. Σε ένα συνδυασμό φαγητού και σαλάτας. Πέρασε κάμποσος καιρός και όταν ξανασυναντηθήκαμε με ρωτάει αν μ' άρεσε η συνταγή που μου έστειλε. Που όμως δεν είχα προλάβει ν' ανοίξω το μέιλ και δεν είχα ιδέα! Μου την έδειξε λοιπόν πρόχειρα και μ' εντυπωσίασε γιατί δεν ήταν μόνο η συνταγή αλλά συνοδευτόταν κι από σχετικές φωτογραφίες (αυτές που υπάρχουν σήμερα εδώ) και μάλιστα σε δυο παραλλαγές: με ή χωρίς ρύζι. Πάει να πει πως τις έφτιαξε για όλους μας, τις φωτογράφησε και έστειλε τη συνταγή (γι' αυτό και η καθυστέρηση στην αποστολή)!

Κέικ του τρίλεπτου

Η Ειρήνη το διάβασε (ή το άκουσε, δεν είμαι σίγουρος) κάπου, την εντυπωσίασε η περιγραφή, το δοκίμασε, μας το παρουσίασε και μας κατέπληξε. Είναι ένα κεκάκι της στιγμής, για ένα άτομο μόνο. Στις μέρες μας, δεν κάνει κάποιος επίσκεψη χωρίς πρώτα να πάρει τηλέφωνο (εγώ είμαι η εξαίρεση, περνάω από κάπου, σκέφτομαι πως κάποιος φίλος μένει εκεί κοντά και του χτυπάω την πόρτα). Αν λοιπόν αυτός που θα έρθει είναι ήδη κάπου κοντά, και δεν προλαβαίνεις να πας ν' αγοράσεις ένα γλυκό να έχεις να τον τρατάρεις, το κέικ αυτό είναι μια λύση αφού ο συνολικός χρόνος προετοιμασίας και παρασκευής δεν ξεπερνάει το πεντάλεπτο (το τρίλεπτο του τίτλου αναφέρεται στο χρόνο ψησίματος). Μέχρι να σου χτυπήσει την πόρτα το έχεις ανακατέψει και μέχρι να μπει και να κάτσει είναι έτοιμο ψημένο!