Ψωμί (1 Κιλό)

Όλα μου τα χρόνια είχα συνηθίσει να αγοράζω ψωμί. Ήμουν πολύ μικρός που ζύμωνε η μάνα μου (μέχρι τα 3 - 4 μου χρόνια) ή η γιαγιά μου (τελευταία χρονιά ήταν το καλοκαίρι του '67 αν θυμάμαι καλά). Μετά, το ψωμί από τον φούρνο ήταν μια χαρά και βολευόμασταν όπου και να πηγαίναμε. Μέχρι τη δεκαετία του 90 που στο χωριό άλλαξαν και οι δυο φουρναραίοι του χωριού άλλαξαν. Το ψωμί τους άλλαξε κι αυτό. Υποτίθεται πως το βελτίωσαν, έβαλαν δηλ. διάφορα βελτιωτικά αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην τρώγεται. Ψάχναμε να βρούμε ψωμί από διάφορους άλλους φούρνους (π.χ. να αγοράζουμε όταν πηγαίναμε στη Μυτιλήνη) αλλά αυτά ήταν ημίμετρα. Μέχρι το Νοέμβρη του '99 που το Λιντλ έφερε από τις μηχανές που ρίχνεις τα υλικά και σου βγάζει ψωμί (αρτοπαρασκευαστή τον λένε, αν και, πρόσφατα είδα και τη λέξη "αρτοποιητή", μάλλον πιο λόγια και καλλιτεχνική:) ). Πήραμε μια (αφού γύρισα ένα σωρό καταστήματα στην Αθήνα - δεν είχε και τόσα πολλά τότε - μας την αγόρασε ο Σταμάτης από τον Πύργο!) κι είπαμε να τη δοκιμάσουμε να ξέρουμε αν αξίζει. Κι αποφασίσαμε να την κρατήσουμε για το σπίτι (παρόλο που στην περιοχή έχουμε πολύ όμορφο ψωμί) και ν' αγοράσουμε άλλη μια για το χωριό. Κι από τότε φτιάχνουμε ψωμί στο σπίτι μας.

Η σημερινή συνταγή λοιπόν είναι για ψωμί στη μηχανή. Όχι πως οι ίδιες αναλογίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για ψωμί ζυμωμένο με τα χεράκια μας. Αλλά δεν μπαίνω στη διαδικασία. Χώρια που συνήθως ρίχνω τα υλικά και το προγραμματίζω για να το βρω έτοιμο το πρωί που θα σηκωθώ. Η Μαίρη, απ' την άλλη, μου λέει πως τα βάζει τα υλικά στη μηχανή να τα ζυμώσει και μετά παίρνει το ζυμάρι, το πλάθει, το αφήνει να φουσκώσει και το ψήνει στο φούρνο της κουζίνας. Γούστα είν' αυτά. Γιατί πράγματι στη μηχανή το ψωμί έχει μια περίεργη φόρμα.

Στο ψωμί χρησιμοποιώ συνήθως δυο ή τριών ειδών αλεύρι: Σκληρό (που το αγοράζω από μια αποθήκη στο Μενίδι κι είναι ιδιαίτερο, κίτρινο και χοντρό αλλά εξαιρετικά δυνατό) και μαλακό σε ίσες ποσότητες ενώ πολλές φορές παίρνω και μαύρο από το φούρνο που έχει και σπόρους μέσα. Σπόρους όμως προσθέτω κι εγώ: γλυκάνισο, μαυροκούκι (μαύρο σουσάμι ή μαύρη μυρουδιά ή όπως αλλιώς το λένε) ακόμα και σουσάμι (που όμως δεν φαίνεται στη γεύση).

Να σημειώσω πως με τον αρτοπαρασκευαστή φτιάχνω κι άλλα πράγματα με ζύμη που θα τα παρουσιάσω εν καιρώ. Η συνταγή είναι για 1 κιλό ψωμί, όμως συνήθως προτιμώ να φτιάχνω λιγότερο, αυτά που έχω στην παρένθεση, για να χωράει καλύτερα στη φόρμα που έχει μέσα. Επίσης, τελευταία βάζω μια κουταλιά λάδι και μια (επιπλέον) νερό. Με το πολύ λάδι το ψωμί τρίβεται περισσότερο σε ψίχουλα.

Υλικά

330 ml νερό
2 κουταλιές λάδι
500 γρ. αλεύρι (μισό - μισό σκληρό - χωριάτικο - και μαλακό)
2 κουταλάκια ζάχαρη
1 1/2 κουταλάκια αλάτι
2 κουταλιές μαγιά νωπή ή 1 φακελάκι ξερή

Εκτέλεση

Πρόγραμμα 1, βάρος 1000γρ. σκούρο. Βάζω στο μπολ το νερό με το λάδι, από πάνω το αλεύρι που έχω ανακατέψει με τα υπόλοιπα υλικά και από πάνω τη μαγιά (αν θέλω να γίνει αργότερα οπότε και προγραμματίζω ανάλογα τον χρονοδιακόπτη).

Παρατήρηση

Εμένα μου αρέσει να προσθέτω κάποιες μυρωδιές και σπόρους στο ψωμί μου. Κι επειδή δεν μπορώ να τα βάλω εξωτερικά, τ' ανακατεύω με το αλεύρι:
1 κουταλιά σουσάμι
2 κουταλάκια μαυροκούκι
2 κουταλάκια παπαρουνόσπορο
2 κουταλάκια φρεσκοτριμμένο γλυκάνισο.