Οχρίδα

Από τη Μυτιλήνη γύρισα σχετικά νωρίς τον Αύγουστο. Το σχετικά σημαίνει 23 του μήνα, μια ημερομηνία που δεν ήταν συνηθισμένη για μένα. Αυτό γιατί είχαμε πιθανό ένα ταξίδι στα Γιάννενα με παλιούς συμφοιτητές, που όμως δεν πραγματοποιήθηκε . Τα εισιτήρια από και προς Μυτιλήνη τα κόβω από πολύ πολύ νωρίς, δηλαδή κατά τον Απριλομάη. Γιατί ξέρω καλά ότι δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις από τη Μυτιλήνη τέλος Αυγούστου. Χαρακτηριστικά ο Δημήτρης που ήθελε να επιστρέψει μαζί μας πήγε να βγάλει εισιτήριο 15 μέρες πιο μπροστά αλλά δεν τα κατάφερε. Αλλά ξεφεύγω.

Γυρίζοντας λοιπόν απ’ τις διακοπές, είχαμε μια άδεια βδομάδα διακοπές ακόμα. Αυτό το διάστημα αποφασίσαμε να πάμε βόλτα στις λίμνες που είναι πάνω στα σύνορα: Οχρίδα και Πρέσπες (απ' όπου και η φωτογραφία με την Αυγουστιάτικη πανσέληνο). Όσον αφορά την Οχρίδα, έχουμε Οχρίδα (ή Αχρίδα) τη λίμνη και Οχρίδα την πόλη που βρίσκεται πάνω στη λίμνη Οχρίδα :) Μείναμε στην πόλη και κάναμε βόλτες τόσο στην πόλη όσο και στη λίμνη!

Βραδάκι φτάσαμε στην Οχρίδα και πήραμε μια πρώτη γεύση της πόλης. Κάναμε τη βόλτα μας, ήπιαμε τις μπίρες μας (1,5€ το μπουκάλι, σε μαγαζί με ζωντανή μουσική πάνω απ’ τη λίμνη) και προσανατολιστήκαμε για την επόμενη μέρα.

Την επόμενη μέρα λοιπόν, ξεκινήσαμε από το λιμάνι της. Εκεί καραβάκια ήταν έτοιμα για ταξίδια. Καραβάκια μεγάλα ή μικρά ανάλογα πού ήθελες να πας. Τα μεγάλα έκαναν ημερήσιες εκδρομές στον Άγιο Ναούμ. Εμείς διαλέξαμε ένα μικρό για ταξίδι της μισής ώρας με 15 € μέχρι 12 άτομα. Εμείς ήμασταν 5. Υπήρχαν κι άλλες βάρκες, πιο μικρές μέχρι 7 άτομα. Παλιές αλλά ακόμα πιο φτηνές.

Βάρκα λέω το πλεούμενο  που μπήκαμε, αλλά μόνο βάρκα δεν ήταν. Εξαιρετικά πολυτελείας, Μας πήγε δίπλα στην ακτή για αρκετή ώρα βάζοντας Ιταλική μουσική για να μας χαλαρώνει (μάλλον μας πέρασε για Ιταλούς).

Είδαμε την πόλη από μέσα τη λίμνη,

είδαμε την μπιραρία που ήπιαμε τη μπίρα την προηγούμενη μέρα,

είδαμε πουλιά,

και κάποια στιγμή επιστρέψαμε. Βγαίνοντας διαβάσαμε και τις πληροφορίες για τη λίμνη: ατμοσφαιρική πίεση, ύψος νερού (πάνω απ' τη στάθμη 0), θερμοκρασία νερού και αέρα! Δεν φαίνεται απ' αυτά τα δεδομένα όμως πως είναι απ' τις βαθύτερες λίμνες της Ευρώπης (294 μέτρα το μέγιστο βάθος, 155 το μέσο). Τα προσπεράσαμε κι αρχίσαμε να βλέπουμε τα ωραία σπιτάκια της παλιάς πόλης,

να βλέπουμε και να περπατάμε στα στενά της.

Μπόλικα λουλούδια παντού, αλλά σ' αυτό το σπίτι βρήκαμε κάτι το ιδιαίτερο: αντί για γλάστρες είχαν χρησιμοποιήσει παλιές τσάντες ή καλαθάκια για μανταλάκια! Ευρηματικοί.

Συνεχίζεται...

Σημείωση:

Το μπλογκ ξεκίνησα να το φτιάχνω πριν από πέντε περίπου χρόνια, όταν έκανα τις ατέλειωτες ώρες στο τρένο από το Μόναχο στη Στουτγάρδη και το Μάνχαΐμ. Μέχρι τώρα όλα τα κείμενα είναι πληκτρολογημένα σε διάφορα μέσα (το 99% και βάλε σε υπολογιστή). Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση που δεν είναι πληκτρολογημένη αλλά υπαγορευμένη στο κινητό μου τηλέφωνο, το σμαρτόφωνο, το οποίο ανέλαβε να μετατρέψει τη φωνή σε κείμενο! Η τεχνολογία προχωράει :)