31 Δεκεμβρίου 2015

Σάλτσα Βελουτέ

Εγώ είχα συνταγή για σάλτσα μπεσαμέλ Τη βελουτέ την είχα ακουστά, αλλά δεν την ήξερα ποια είναι. Μέχρι που πριν μερικές μέρες, στα "Χριστουγεννιάτικα μεζεδάκια" του Σαραντάκου (για το οποίο έχω ξαναμιλήσει) έκανε αναφορά στο μπλογκ μπλογκμάγειρος (που τώρα έχει σταματήσει να ενημερώνεται). Εκεί λοιπόν έμαθα πως η μπεσαμέλ γίνεται με γάλα, ενώ αν είναι με ζωμό είναι σάλτσα βελουτέ. Άρα είχα τη συνταγή για σάλτσα Βελουτέ κι είπα να την παρουσιάσω!

29 Δεκεμβρίου 2015

Πλωμάρι, χειμωνιάτικο

Το Πλωμάρι είναι το χωριό του πατέρα μου. Το δεύτερο σε πληθυσμό πάνω στο νησί, κάποτε με μεγάλη βιοτεχνία, που είχε να κάνει κυρίως με τα παράγωγα της ελιάς. Καινούριο σχετικά χωριό, μόλις δυο αιώνων, ιδρύθηκε με παρότρυνση του Βενιαμίν του Λέσβιου, όταν οι πειρατές πάψανε να είναι μεγάλος κίνδυνος. Το μέλλον βρίσκεται στην υγρή πεδιάδα έλεγε και πράγματι η θάλασσα έθρεψε κόσμο και ντουνιά (κι ακόμα θρέφει, με άλλους τρόπους όμως τώρα, όπως πχ. ο τουρισμός!).

27 Δεκεμβρίου 2015

Θάλασσα

Κι όμως. Αυτή η θάλασσα είναι χειμωνιάτικη. Την επαύριο απ' τα Χριστούγεννα. Εκεί που συνήθως κάνουμε μπάνιο το καλοκαίρι.
Στο βραχάκι που φαίνεται στο τέλος, στεκόμαστε συνήθως όρθιοι και το νερό μας φτάνει πάνω απ' τον αστράγαλο. Τώρα είναι ο βράχος πάνω από το νερό!
Εκείνο που σκεφτόμουνα όταν τράβαγα το βίντεο είναι πως μπορώ να κρατήσω την εικόνα και τον ήχο αλλά όχι και τη μυρουδιά της θάλασσας. Τι να κάνουμε, μη τα θέλουμε όλα δικά μας.

25 Δεκεμβρίου 2015

Μαρμελάδα κρεμμυδιού

Χρόνια πολλά. Εορταστική συνταγή σήμερα που όμως δένει με την παραδοσιακή κρεοφαγία της ημέρας.
Τη μαρμελάδα αυτήν την έχω σαν συνταγή εδώ και χρόνια. Δεν ξέρω πώς την απέκτησα. Είναι Βέλγικη και την έχουν για να συνοδεύει ψητά. Μάλλον την είχα δοκιμάσει σε κάποιο μαγαζί στο Βέλγιο, αλλά πώς κατάφερα και βρήκα τη συνταγή δεν το ξέρω. Τη θυμήθηκα βλέποντας την κόκκινη μαρμελάδα που έχει το ΙΚΕΑ για τα κεφτεδάκια του (αν και τώρα πια δεν την βάζει ο μάγειρας αλλά την έχει λίγο παραπέρα και βάζεις όποτε θέλεις - οπότε εγώ την βάζω και σε άλλα φαγητά και σε ικανή ποσότητα μιας και μ' αρέσει). Ρίχνοντας, λοιπόν, μια ματιά στις συνταγές μου την είδα κι είπα να την δοκιμάσω να τη φτιάξω κι εγώ. Μόνο που μου φάνηκε μπόλικη κι έτσι έφτιαξα μισή δόση που ήταν αρκετή για 4 - 5 μερίδες.

23 Δεκεμβρίου 2015

Δίπλες

Είπα να βάλω και μια γιορτινή συνταγή και διάλεξα τις δίπλες μιας και για τα υπόλοιπα θαρρώ πως έχω βάλει απ' όλα. Αρέσουν πολύ στην Ειρήνη, αλλά δεν συνηθίζω να τις φτιάχνω, η Μαίρη είναι ειδική σ' αυτές και συνήθως η Ειρήνη βολεύεται από κει :) Πάντως, συνταγή είχα και την παρουσιάζω.

21 Δεκεμβρίου 2015

Πατατοκεφτέδες

Ένα ιδιαίτερο φαγητό. Παραδοσιακό, απ' το χωριό μου, φαίνεται από τα υλικά που είναι χειμωνιάτικα: καυκαλίδες (καυκαλήθρες) που είναι ένα αρωματικό φυτό που δεν ξέρω πώς το λένε αλλού και οι κοτσινάδες που ούτε αυτό ξέρω κοινό όνομα. Θα μου πήγαινε στο νου πως είναι κοκκινάδες, αλλά δεν έχουν κάτι κόκκινο πάνω τους, αλλά τουλάχιστον σ' αυτές υπάρχουν εναλλακτικές :)

19 Δεκεμβρίου 2015

Ελληνολατινικό αλφάβητο

Παρατηρώντας σημερινά κείμενα βλέπω πως όλο και περισσότερο μπαίνουν τα λατινικά μεσ’ τα ελληνικά γραφόμενα. Δηλαδή να χρησιμοποιείται μικτό αλφάβητο, ξένες λέξεις (και ειδικά ονόματα) να γράφονται με λατινικούς χαρακτήρες. Λέω λατινικούς αν και συνήθως είναι στα αγγλικά ή στην αγγλική απόδοση. Γιατί συνήθως λατινογράφονται (ή αγγλογράφονται) ξένες λέξεις που δεν έχουν καμία σχέση με τα λατινικά σύμβολα αφού προέρχονται από μη λατινογενή αλφάβητα (απ’ το αραβικό, κυριλλικό μέχρι των ανατολικών χωρών, κινέζικο κλπ).

17 Δεκεμβρίου 2015

Μαγειρέματα

Πριν δυο χρόνια, κάναμε στο σχολείο ένα πρότζεκτ με τα παιδιά που είχε σχέση με το μαγείρεμα. Τρόποι και συνταγές διάφορες που κάθε φορά ετοιμάζαμε και μία επιτόπου και την δοκιμάζαμε. Και μετά; Λάντζα. Απ' όλα είχε ο μπαξές. Ολόκληρη κουζίνα είχα στήσει! Τα παιδιά έμειναν ενθουσιασμένα. Παράλληλα γράψανε μια ιστορία του μαγειρέματος. Η βασική ερώτηση που ζήτησα να μου απαντήσουν ήταν πώς και ξεκίνησε ο άνθρωπος να μαγειρεύει;

15 Δεκεμβρίου 2015

Ποταμός Βενέτικος

Κατεβαίνοντας απ' την Καστοριά, περάσαμε έξ' απ' τα Γρεβενά και συνεχίσαμε προς Καλαμπάκα. Την ίδια διαδρομή που είχαμε κάνει και πηγαίνοντας. Κι είχαμε εντοπίσει ένα ενδιαφέρον σημείο για στάση. Όχι μεγάλη, λίγα λεπτά μόνο, αν και θα μπορούσε να κρατήσει και περισσότερο, ανάλογα την ώρα που είχαμε. Πού; Στον ποταμό Βενέτικο. Το σύνορο των νομών Γρεβενών και Τρικάλων, το σύνορο της Μακεδονίας με τη Θεσσαλία.

13 Δεκεμβρίου 2015

Διάλογοι στο Σκοτάδι

Πριν από κάποια χρόνια, η Ειρήνη παρακολούθησε μαθήματα για γραφή Μπράιγ. Παρένθεση: Αν κάποιος δεν ξέρει τι είν' αυτό, είναι ένας ειδικός κώδικας γραφής που τα ψηφία παριστάνονται με ανάγλυφες τελείες ώστε οι τυφλοί ή άτομα με μειωμένη όραση (που ξέρουν) να μπορούν να διαβάζουν. Τα σχετικά βιβλία είναι ογκώδη και ακριβά, αφενός μεν γιατί οι κουκκίδες έχουν όγκο κι αφετέρου γιατί το χαρτί είναι ειδικό και χοντρό. Και προφανώς υπάρχει διαφορετικός κώδικας για διαφορετικά αλφάβητα, άλλος για το Ελληνικό, άλλο για το λατινικό κλπ. Πάντως, το ίδιο σύστημα χρησιμοποιείται και σε κουτιά φαρμάκων, σε πινακίδες ασανσέρ κ.ά., κλείνει η παρένθεση. Τότε λοιπόν που έκανε τα μαθήματα, έμαθε για ένα πρόγραμμα στο θέατρο Μπάντμιντον που λεγόταν Ντάιαλογκ ιν δε νταρκ, Διάλογοι στο σκοτάδι δηλαδή.

11 Δεκεμβρίου 2015

Καστοριά

Λιμνών συνέχεια. Στο δρόμο της επιστροφής και μετά τον προϊστορικό οικισμό, είπαμε να πάμε και σε ένα σημερινό :) Καστοριά και μην ξεμείνουμε από λίμνη, έχουμε τη λίμνη Ορεστιάδα. Όχι για πολλή ώρα, εξάλλου όλοι της παρέας έχουμε ξαναπεράσει από δω, άλλος πιο πρόσφατα κι άλλος πιο παλιά.

09 Δεκεμβρίου 2015

Γραφειοκρατία του κερατά

Ένας δήμος αποφασίζει να καθιερώσει την "Κάρτα Δημότη". Ποιος δήμος; Δεν έχει και τόση σημασία, ο δικός μου είναι, αλλά το ίδιο θα μπορούσε να είναι και σε όποιον άλλο δήμο ή υπηρεσία. Η νοοτροπία είν' η ίδια. Τι περιλαμβάνει η κάρτα; Ονοματεπώνυμο και φωτογραφία του κατόχου. Τι προσφέρει; Εκπτώσεις σε κάποιες υπηρεσίες τόσο του δήμου (και σιγά που θα πρέπει να έχεις κάρτα για κάτι τέτοιο), σε κάποιες επιχειρήσεις (προφανώς για να έχει νόημα, θα πρέπει να είναι τοπικές). Βασικός στόχος η τόνωση της τοπικής αγοράς. Μέχρις εδώ όλα καλά.

07 Δεκεμβρίου 2015

Με αφορμή μια φωτογραφία

Τον τελευταίο χρόνο συμμετέχω σε κάποιες ομάδες στο φέισμπουκ (ΦΒ για συντομία). Και όταν λέω συμμετέχω δεν εννοώ πως διαβάζω τι γράφεται εκεί, αλλά πως συμβάλω στις ομάδες αυτές τόσο με φωτογραφίες (και έχω μπόλικες) όσο και με σχόλια. Οι δυο απ' τις ομάδες αυτές έχουν σχέση με το Πλωμάρι, το μέρος απ' όπου κατάγομαι (και ναι μεν μεγάλωσα στην Πλαγιά, ένα διπλανό χωριό, αλλά στο προσδιορισμό καταγωγής, όταν με ρωτάνε από πού είμαι δηλαδή, η σειρά είναι Μυτηλινιός, Πλωμαρίτης, Πλαγιώτης! Πρόσφατα, ανήμερα τ' αη-Νικόλα που είναι ο πολιούχος του Πλωμαριού (ναυτικό μέρος γαρ) δημοσίευσα σε μια απ' τις ομάδες αυτές την παραπάνω φωτογραφία με μόνο σχόλιο πως είναι πριν από 42 χρόνια. Όμως, το πώς βρέθηκα εγώ εκεί κι αγόρασα τη φωτογραφία αυτή (γιατί είναι στα χρόνια πριν αποκτήσω τη δικιά μου φωτογραφική) έχει την ιστορία της. Στην αρχή σκέφτηκα να τη συμπληρώσω από κάτω, σαν σχόλιο, όμως καθώς την κατέστρωνα στο μυαλό μου, είδα πως είναι μεγαλούτσικη κι έτσι είπα να την ανεβάσω εδώ (και θα της κοινοποιήσω κι εκεί).

05 Δεκεμβρίου 2015

Μελομακάρονα με σιμιγδάλι

Και μιας και έβαλα τα μελομακάρονα του χωριού μου, να βάλω και άλλη μια συνταγή για μελομακάρονα, με σιμιγδάλι αυτή τη φορά. Κάθε φορά που λέω για μελομακάρονα, με ρωτάνε αν είναι με αλεύρι ή με σιμιγδάλι. Δεν το ήξερα πως γίνονται κι έτσι και κάποτε ρώτησα και πήρα τη συνταγή, αλλά δεν την έχω φτιάξει ποτέ. Αλλά για να μην πει κανένας πως κάνω διακρίσεις, την δίνω κι αυτή :)

03 Δεκεμβρίου 2015

Μελομακάρονα (Φοινίκια)

Σπιτικά μεν, αλλά όχι από μένα. Μου τα φέρανε.

Χριστούγεννα έρχονται, ήδη στα σουπερμάρκετ άρχισαν να εμφανίζονται τα μελομακάρονα, άρα καιρός να βάλω κι εγώ τα δικά μου. Δικά μου τρόπος του λέγειν, είν' η συνταγή της μάνας μου η οποία και τα φτιάχνει και μας τα προμηθεύει. Κι επειδή φτιάχνει και δίνει σε διάφορους συγγενείς, κι επειδή τα φτιάχνει πολλές φορές το χρόνο κι όχι μόνο τα Χριστούγεννα, ξοδεύει τεράστιες ποσότητες λαδιού. Και της κάνει εντύπωση που εμείς ξοδεύουμε τόσο λίγο :)


01 Δεκεμβρίου 2015

Φακές σούπα

Σούπες έχω βάλει μερικές. Και για φακές έχω γράψει. Όμως αυτή τη συνταγή την είχα ξεχάσει. Έβαλα τις φακές σαλάτα που μόλις είχα μάθει και ξέχασα τη σούπα, όπως τις φτιάχνω χρόνια τώρα. Καιρός να επανορθώσω λοιπόν. Να σημειώσω εδώ πως το πόσο νερό θα έχει η σούπα είναι θέμα γούστου. Εμένα μ' αρέσει να έχει ζουμί, αντίθετα η Ειρήνη τη θέλει να είναι στεγνή!

29 Νοεμβρίου 2015

Λιμναίος οικισμός Καστοριάς

Επιστρέφοντας απ' τις Πρέσπες, είπαμε να περάσουμε απ' τη μεριά της Καστοριάς (λίγα νερά ακόμα). Εκεί, στο χωριό Δισπηλιό, στη νότια μεριά της Λίμνης, υπήρχε κάποτε ένας οικισμός στημένος μέσ' τη λίμνη. Πάνω σε πασσάλους. Πότε κάποτε; Κάπου εκεί στη νεολιθική εποχή. Τόσο παλιά. Απ' αυτόν τον οικισμό, δεν έχει μείνει τίποτα, εκτός από διάφορα εργαλεία ή αγγεία και τέτοια. Όμως, υπάρχει μια αναπαράστασή του. Με βάση το πώς σκέπτονται οι επιστήμονες πως ήταν (και πώς θέλουν οι ιδιοκτήτες του να τον παρουσιάζουν). Γιατί ο συγκεκριμένος χώρος ΔΕΝ είναι αρχαιολογική θέση αλλά ιδιωτική παρουσίαση του θέματος. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι λίγα μέτρα παραπέρα. Όχι πως δεν έχει τη γοητεία του κι αυτό. Το να "βλέπεις" δηλαδή πώς ήταν κάτι πριν από 7 χιλιάδες χρόνια και βάλε, Αρκεί να το ξέρεις πως βλέπεις αναπαράσταση. Κι οι άνθρωποι εδώ το λένε. Κι είναι απείρως καλύτερα από άλλα μέρη που δύσκολα το καταλαβαίνεις (όπως στην Κνωσσό).

27 Νοεμβρίου 2015

Φασόλια μαυρομύτικα (ή μαυρομάτικα)

Τα συγκεκριμένα μικρά και σκούρα φασόλια, επίσημα λέγονται μαυρομάτικα. Όμως στο χωριό μου τα λέμε μαυρομύτικα και τα αντιδιαστέλουμε όχι με τα άσπρα (κοινά) φασόλια αλλά με τα ασπρομύτικα, φασόλια που μοιάζουν μ' αυτά αλλά αντί για σκούρο καφέ στη μέση, είναι ένα πολύ ανοιχτό (και για τα οποία δεν βρίσκω φωτογραφία ούτε από τον γκούγκλη, μάλλον πρέπει να φροντίσω το επόμενο καλοκαίρι, αρκεί να το θυμηθώ :) ). Αυτά τέλος πάντων τα φασόλια είναι ένα πολύ εύκολο φαγητό. Δεν χρειάζονται καμιά προετοιμασία κι απ' τη στιγμή που τ' αποφασίσεις, σε λιγότερη από μισή ώρα είναι έτοιμα (στη χύτρα πάντα).

25 Νοεμβρίου 2015

Κυδώνι ψητό

Φθινόπωρο. Όπως λέει και τ' όνομά του, τα φρούτα λιγοστεύουν. Τέρμα η ποικιλία του καλοκαιριού. Κι ακόμα δεν άρχισαν τα χειμωνιάτικα. Η εποχή έχει λίγα και καινούρια φρούτα. Όχι τόσο εντυπωσιακά, αλλά ενδιαφέροντα κι αυτά. Έν' απ' αυτά το κυδώνι. Που αν πεις να το φας σκέτο, ωμό, δεν έχει και πολύ γούστο. Είναι κομματάκι στυφό. Μπορεί όμως να γίνει διάφορα γλυκά. Γλυκό του κουταλιού, κομπόστα, κυδωνόπαστο, πελτές, μαρμελάδα αλλά το πιο απλό και εύκολο είναι το ψητό στο φούρνο.

23 Νοεμβρίου 2015

Η χρονιά του νερού

(Φωτογραφίες σε επανάληψη ;) ). Τελικά, η χρονιά που πέρασε ήταν για μένα η χρονιά του (γλυκού) νερού. Η χρονιά που ξεκίνησε πέρυσι τέτοια εποχή με μια αποτυχημένη προσπάθεια για επίσκεψη στη λίμνη Δύστο, στην Εύβοια (και λέω αποτυχημένη γιατί η λίμνη αυτή υπάρχει μόνο στο χάρτη. Από κοντά που πήγαμε, δεν βρήκαμε τίποτα. Τσάμπα ο κόπος), και έληξε πριν λίγες μέρες με επίσκεψη στις λίμνες της ορεινής Κορινθίας. Όλο αυτό το διάστημα, όπου πήγα εκδρομή είχε κάποια σχέση με νερά. Τα περισσότερα μέρη τα έχω ήδη παρουσιάσει.

21 Νοεμβρίου 2015

Πρέσπες, στα χωριά

Πρεσπών συνέχεια 4η (και τελευταία). Μερικές φωτογραφίες απ' τα πιο φημισμένα χωριά της περιοχής. Καθόλου αντιπροσωπευτικές, αφού δεν σταματήσαμε και σε πολλά. Για αρχή η πανσέληνος τ' Αυγούστου προβάλει πάνω απ' τους Ψαράδες.

19 Νοεμβρίου 2015

Πρέσπες, τα πουλιά

Πρεσπών συνέχεια 3η. Πρωινό ξύπνημα στους Ψαράδες. Εντάξει, όχι και πολύ πρωινό, κατά τις 8. Κι απ' τα παράθυρα ν' ακούγεται μια τρελή φασαρία από κελαηδήματα πουλιών. Χελιδόνια και γλάροι σε συναγωνισμό. Μαγεία.

17 Νοεμβρίου 2015

Πρέσπες, θρησκευτικές

Πρεσπών συνέχεια. Στην περιοχή λοιπόν, υπάρχουν αρκετά και ιδιαίτερα χριστιανικά στοιχεία. Πρώτα - πρώτα υπάρχουν τοπικοί Άγιοι. Όπως ο Άγιος Αχίλλειος. Που με το όνομά του υπάρχει και ένα νησάκι στη Μικρή Πρέσπα το οποίο είναι ένα απ' τα δυο κατοικημένα λιμναία νησιά της Ελλάδας, μαζί με το Νησί της λίμνης Παμβώτιδας, των Ιωαννίνων. Μπορεί η διαφορά μεγέθους να είναι συντριπτική σε βάρος του Αγίου Αχιλλείου (έχει μόλις 20 κατοίκους σε 12 σπίτια, δεν κάνει λέει να χτιστούν παραπάνω!, έναντι 200), όμως ως προς τον αριθμό των εκκλησιών - μοναστηριών κλπ, δεν πάει καθόλου πίσω.

15 Νοεμβρίου 2015

Πρέσπες

Επιστρέψαμε στην Ελλάδα χωρίς να απομακρυνθούμε απ' την περιοχή. Κατευθυνθήκαμε προς τις Πρέσπες, που βασικά είναι η φυσική συνέχεια την Οχρίδας ή μάλλον η φυσική αρχή της αφού βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο και τα νερά απ' αυτές πάνε στην άλλη. Γιατί πληθυντικός; Γιατί οι Πρέσπες είναι δύο: η Μικρή και η Μεγάλη (από πάνω προς τα κάτω :) ).

13 Νοεμβρίου 2015

ΝΑ Αλβανία

Φεύγοντας απ' τη Στρούγκα, συνεχίσαμε να πηγαίνουμε δίπλα απ' τη λίμνη Οχρίδα. Κατευθυνόμαστε προς Ελλάδα, αλλά για να φτάσουμε μέχρις εκεί πρέπει να περάσουμε από ένα κομμάτι τις Αλβανίας. Μπαίνουμε μετά φόβου θεού, γιατί θυμόμαστε την εμπειρία μας με τους κακούς δρόμους της δυτικής Αλβανίας. Προχωράμε και συνέχεια σκεφτόμαστε, τώρα θα βρούμε τα δύσκολα, ύστερα θα βρούμε τα δύσκολα, αλλά τελικά δεν τα βρήκαμε. Ο δρόμος ήταν αρκετά καλός και με καλή θέα στη λίμνη.

11 Νοεμβρίου 2015

Στρούγκα

Μπορεί να έχει κάποια μέρη για μπάνιο η (πόλη) Οχρίδα, μπορεί να υπάρχουν παραλίες σ' όλο το μήκος της διαδρομής μέχρι τον άγιο Ναούμ, όμως η κατεξοχήν πόλη για λιμνήσιο μπάνιο είναι Στρούγκα. Με δυο - τρεις οργανωμένες ακτές με αμμουδιά και οριοθετημένες με σημαδούρες, θύμιζαν σε όλα θάλασσα. Και για μια χώρα που δεν έχει πουθενά θάλασσα, είναι ένας εξαιρετικά δημοφιλής τουριστικός προορισμός και πολύς κόσμος μαζεύεται σ' αυτήν την πόλη δίπλα στα σύνορα.

09 Νοεμβρίου 2015

Λαζάνια με κιμά

Τα λαζάνια είχα να τα φτιάξω πολλά χρόνια. Καμιά 20αριά, από τότε που ήμασταν στον Πύργο. Ήταν αγαπημένος τρόπος μαγειρέματος του Πασχάλη. Κι είπαμε να τον δοκιμάσουμε κι εμείς. Μας άρεσε μεν, τα μαγειρέψαμε μερικές φορές τότε κι ύστερα τα ξεχάσαμε. Δεν ξέρω πώς και γιατί τα θυμήθηκα μια μέρα πριν λίγο καιρό κι έτσι αγόρασα ένα πακέτο για να τα φτιάξω. Δεν είχα κρατήσει συνταγή. Έψαξα στο ίντερνετ, βρήκα διάφορες προτάσεις, έβαλα και το γούστο μου και τα έφτιαξα. Είπα ν' αποφύγω την μπεσαμέλ. να μην μοιάζουν τελείως με παστίτσιο κι έτσι προτίμησα ένα μείγμα με κρέμα γάλακτος. Έγινε νοστιμότατο και μπόλικο: 8 - 9 μερίδες.

05 Νοεμβρίου 2015

Άγιος Ναούμ

Ο Άγιος Ναούμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Οχρίδας. Τόσο πριν πάμε εκεί, όταν ψάχναμε για πληροφορίες, όσο και όταν ήμασταν στην περιοχή βλέπαμε να μιλάνε για τον για το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ. Και τα καραβάκια απ' το λιμάνι της πόλης, στο μεγάλο τους ταξίδι, πηγαίνανε στο μοναστήρι του Αγίου Ναούμ. Εμείς αποφασίσαμε και πήγαμε το αυτοκίνητο μας. Φθάνοντας εκεί, αφήνουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ που υπάρχει, αφού πληρώσαμε το σχετικό αντίτιμο (πουθενά δεν μπορείς να αφήσεις το αυτοκίνητο στην Οχρίδα χωρίς να πληρώσεις). Βλέπουμε λοιπόν την πύλη του μοναστηριού από μακριά. αλλά μοναστήρι δεν βλέπουμε. Γιατί μπορεί μεν να μοιάζει ακόμα και για ελληνικό μοναστήρι, όμως πόρτες που να κλείνουν δεν είδαμε.

03 Νοεμβρίου 2015

Οχρίδα

Από τη Μυτιλήνη γύρισα σχετικά νωρίς τον Αύγουστο. Το σχετικά σημαίνει 23 του μήνα, μια ημερομηνία που δεν ήταν συνηθισμένη για μένα. Αυτό γιατί είχαμε πιθανό ένα ταξίδι στα Γιάννενα με παλιούς συμφοιτητές, που όμως δεν πραγματοποιήθηκε . Τα εισιτήρια από και προς Μυτιλήνη τα κόβω από πολύ πολύ νωρίς, δηλαδή κατά τον Απριλομάη. Γιατί ξέρω καλά ότι δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις από τη Μυτιλήνη τέλος Αυγούστου. Χαρακτηριστικά ο Δημήτρης που ήθελε να επιστρέψει μαζί μας πήγε να βγάλει εισιτήριο 15 μέρες πιο μπροστά αλλά δεν τα κατάφερε. Αλλά ξεφεύγω.

01 Νοεμβρίου 2015

Οφθαλμαπάτες

Οι οφθαλμαπάτες είναι γνωστό πως συμβαίνουν. Για παράδειγμα οι οριζόντιες γραμμές στην εικόνα. Είναι ίσες αφού έτσι τις έφτιαξα (με κοπιπάστη). Κι όμως η μια φαίνεται μεγαλύτερη απ' την άλλη. Φταίνε οι ακρούλες που μπερδεύουν το μάτι και το ξεγελούν. Στο γκουγκλ βρίσκονται δεκάδες πιο περίτεχνες και εντυπωσιακές, ειδικά οι στατικές εικόνες με τελείες που φαίνονται να κινούνται.

30 Οκτωβρίου 2015

Τροφική αλυσίδα

Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Έτσι λέει η παροιμία. Και ιδού η απόδειξη :) Άνευ άλλου σχολίου. Ή μάλλον να κάνω ένα. Όχι πως το μεγάλο τη γλύτωσε. Βρέθηκε μεγαλύτερο που τόφαγε κι αυτό.

28 Οκτωβρίου 2015

Μανιτάρια με μουστάρδα και ούζο

Ανάμεσα στις τόσες συνταγές που έχω ανεβάσει, αυτή που έχει διαβαστεί περισσότερο απ' όλες είναι οι γαρίδες με μουστάρδα και ούζο. Είναι η μόνη συνταγή που είναι μέσα στην πεντάδα των αναρτήσεων που εμφανίζονται κάτω δεξιά στη σελίδα, με τις περισσότερες επισκέψεις (έχει ξεπεράσει τις τρεισήμισι χιλιάδες.Οι υπόλοιπες πολυδιαβασμένες αναρτήσεις είναι κάποιες οδηγίες και μακράν η πρώτη, αυτή για τις εμπειρίες της Ειρήνης απ' την επέμβαση με λέιζερ). Πρόσφατα, στη σελίδα αυτή έγινε ένα σχόλιο: οι γαρίδες μπορούν να αντικατασταθούν από μανιτάρια! υποσχέθηκα να δοκιμάσω και το έκανα. Δεν ακολούθησα την προτροπή του σχολιαστή. Έκανα την παραλλαγή αλλάζοντας μόνο τη βάση κι ακολουθώντας κατά τα λοιπά την αρχική (αν και με λίγα, τελικά, μανιτάρια). Ενδιαφέρον αποτέλεσμα και το παρουσιάζω κι εδώ: