08 Δεκεμβρίου 2016

Το χωριό μου

Στο σάιτ του Συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής βρήκα μια δημοσίευση σχετικά με το χωριό μου κι είπα να το βάλω κι εδώ πέρα. Το κακό είναι πως δεν έχω φωτογραφίες από την περιοχή που περιγράφει.

Στο ναό της Υπαπαντής που αναφέρεται στο άρθρο, στη διάρκεια εργασιών επισκευής, βρέθηκαν κομμάτια από το ψηφιδωτό δάπεδο. Αφού έμειναν στον αέρα και στη βροχή κάμποσα χρόνια σκεπασμένα δήθεν μ' ένα νάιλον, η αρχαιολογική απάντησε πως δεν είναι αξιοποιήσιμα και τ' άφησε να σκεπαστούν ξανά.

Οι εργασίες δεν έχουν τελειώσει ακόμα :)

08 Νοεμβρίου 2016

Φυλακές με υψηλή κερδοφορία

Το επόμενο κομμάτι είναι από το περιοδικό Σχεδία. Για τη Σχεδία έχω ξαναγράψει. Είναι ένα περιοδικό δρόμου (το μόνο στην Ελλάδα). Και για όποιον δεν ξέρει τι πάει να πει "περιοδικό δρόμου" είναι ένα περιοδικό που πουλιέται στο δρόμο μόνο από πωλητές (άντε και με συνδρομές). Όχι σε περίπτερα, όχι από πρακτορεία. Και τα μισά λεφτά απ' την πώληση πάνε στο πωλητή, που είναι κάποιος άστεγος. Το καλό είναι πως το περιοδικό είναι πολύ αξιόλογο κι έχει εξαιρετικά ενδιαφέροντα άρθρα. Το κακό (γιατί αυτά πάνε μαζί :( ) είναι πως η ύλη του δεν είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Έτσι, δεν μπορεί να την διαβάσει όποιος δεν έχει αγοράσει το περιοδικό. Έχουν αρχίσει ν' ανεβάζουν ύλη απ' τα παλιά τεύχη, αλλά μέχρι να φτάσουμε στα καινούρια... Εν πάση περιπτώσει, το συγκεκριμένο κομμάτι είναι από το τεύχος Οκτωβρίου, στις τελευταίες σελίδες που έχουν μικρές ειδήσεις από παρόμοια περιοδικά στον κόσμο και νομίζω πως έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ακόμα κι αν κάποιος το δει συνομωσιολογικά.

24 Οκτωβρίου 2016

Εγώ και το κάπνισμα (Μια επέτειος!)

Το σημερινό άρθρο είναι στο νου μου να τ' ανεβάσω εδώ και τόσο καιρό, από το καλοκαίρι που ο Ν. Σαραντάκος ανέβασε ένα αντίστοιχο άρθρο στο μπλογκ του με την ίδια αφορμή. Στην αρχή είπα πως θα το γράψω σαν σχόλιο από κάτω. Το ξανασκέφτηκα όμως γιατί θα ήταν αρκετά μεγάλο κομμάτι κι είπα να το βάλω στη δική μου επέτειο (ε, και θα προσθέσω κι εκεί από κάτω το λινκ προς τα εδώ, αν και είναι σίγουρο πως λίγοι θα το πάρουν χαμπάρι, αφού ο Νίκος βάζει ένα άρθρο κάθε μέρα κι έτσι αυτό έχει φύγει ποοοοοολύ απ' την επικαιρότητα).

15 Οκτωβρίου 2016

Γερμανική οργάνωση

Η Γερμανική οργανωτικότητα είναι παροιμιώδης. Κι οι ίδιοι οι Γερμανοί το προπαγανδίζουν. Θυμάμαι πως είχαμε πάει σ' ένα μουσείο και μας λέγανε πως κάποια χαλιά που βλέπαμε είχαν εξαφανιστεί απ' τους ναζί, αλλά λόγω της οργάνωσής τους της καλής κατάφεραν και τα ξαναβρήκαν αφού κι αυτοί που τα λεηλάτησαν είχαν καταγραφεί. Αλλά φαίνεται πως το "είσαι ό,τι δηλώσεις" δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα αλλά και παραπέρα. Γιατί, τότε που βρισκόμουνα εκεί, είχα διάφορες εμπειρίες που ανέτρεπαν αυτή την ιδέα. Άλλες προσωπικές κι άλλες από φίλους. Αλλά αυτό που διάβασα τελευταία, ξεπερνά κάθε φαντασία. Γιατί η πολλή μεθοδικότητα και η τυφλή εμπιστοσύνη στο να ακολουθείται η διαδικασία που έχει ξεκινήσει χωρίς παρεκλήσεις, έχει δυσάρεστα αποτελέσματα.

06 Οκτωβρίου 2016

Ιστορίες του καφέ

Μέρες έχω ν' ανεβάσω κάτι. Όχι πως τέλειωσαν οι συνταγές μου. Ούτε οι ιστορίες των εκδρομών. Φωτογραφίες πάμπολες, Πού να τελειώσουν. Αλλά δεν ξέρω, με κούρασε το κάθε δεύτερη μέρα κι έτσι το άφησα για λίγο. Ευκαιρίες πολλές και διάφορες μου δόθηκαν αλλά όλο το παράταγα. Αλλά σήμερα είπα να ανεβάσω πάλι κάτι, απ' τις δικές μου προσωπικές ιστορίες (και πιστεύω πως σίγουρα θα βάλω κι άλλη τις επόμενες μέρες :) ). Τις προηγούμενες μέρες στο (γνωστό) ιστολόγιο του Σαραντάκου, έγινε αναφορά στον καφέ (Τούρκικος καφές, καϊμακλής και μερακλίδικος (της Τέτης Σώλου)). Εκεί λοιπόν γράφτηκαν κάμποσες προσωπικές ιστορίες που με παρακίνησαν να γράψω κι εγώ τις δικές μου, που δεν ήταν και μόνο μία! Ιστορίες του καφέ, του τούρκικο αλλά όχι μόνο. Αν και η παραπάνω φωτογραφία είναι από την αντίστοιχη δημοσίευση για καφέδες στο μπλογκ της Γερμανίας.

04 Σεπτεμβρίου 2016

Παγωτό γιαούρτι μηχανής

Είπαμε πως το καλοκαίρι ακόμα κρατάει, άρα οι συνταγές του καλοκαιριού συνεχίζονται. Για σήμερα μια συνταγή για παγωτό με παγωτομηχανή. Είχα πάρει κάποια στιγμή μία και ψάχναμε συνταγές. Αυτή τη βρήκε η Ειρήνη. Το κακό είναι πως όσες συνταγές και ν' αλλάξαμε, με την παγωτομηχανή ευχαριστημένοι δεν μείναμε. Έτσι την αφήσαμε στην άκρη και γυρίσαμε στο έτοιμο (παρόλο που οι συνταγές που είχα - με ή χωρίς τη μηχανή - ήταν πολλές).


02 Σεπτεμβρίου 2016

Γιαουρτοζελέ

Ένα εύκολο και δροσιστικό γλύκισμα. Απλό κι ελαφρύ, ό,τι πρέπει για τις ζεστές μέρες που ακόμα κρατάνε (έστω και με κάποια σκαμπανεβάσματα).

31 Αυγούστου 2016

Χταπόδι κρασάτο

Φεύγοντας απ' το χωριό ο Δούκας μου έκανε δώρο ένα χταπόδι (που το είχε ψαρέψει φυσικά ο ίδιος). Κι έπρεπε να το φτιάξω άμεσα. Ψάχνω συνταγή για κρασάτο και βρίσκω μόνο μια που είχα βάλει παλιά για χταπόδι με καραμελωμένα κρεμμύδια. Απλό κρασάτο δεν είχα βάλει, αν και τη συνταγή την είχα και με διπλή παραλλαγή ως προς την εκτέλεση. Ευκαιρία λοιπόν, μόνο που το φάγαμε και φωτογραφία δεν έβγαλα :(. Η δεύτερη ιδέα μοιάζει μ' αυτή του Μαμαλάκη! Να σημειώσω πως τελικά ντομάτα δεν έβαλα (και δεν το μετάνιωσα).

29 Αυγούστου 2016

Ντινάν - στην πόλη

Το κάστρο της Ντινάν είχε ιδιαίτερη σημασία γιατί η πόλη είναι πάνω σ' ένα ποτάμι και σ' ένα σημείο που πέρναγαν πολλοί δρόμοι. Κι η σημερινή πόλη το ποτάμι έχει για σημείο αναφοράς.

27 Αυγούστου 2016

Ντινάν - η Ακρόπολη

Δίπλα στη Ναμύρ και λίγο πιο μακρυά είναι η Ντινάν (Dinant), μια πόλη με διάφορα αξιοθέατα, που είναι όλα κοντά θεωρητικά. Έτσι ξεκινήσαμε τη μέρα μας από κει. Βάζω στον πλοηγό (τζι-πι-ες στα ελληνικά) το κέντρο της πόλης σε πρώτη φάση και μετά ψάχνω πάρκινγκ εκεί γύρω. Μου δείχνει στα 300 μέτρα το πάρκινγκ της ακρόπολης της πόλης (La Citadelle de Dinant) οπότε μετακινώ τον προορισμό σ' αυτό. Δεν ήταν κακή η επιλογή τελικά, αλλά δεν ήταν κι αυτό που σκεφτόμουνα, αφού το πάρκινγκ μπορεί να ήταν 300 μέτρα σε ακτίνα, αλλά και με πάνω από 100 μέτρα υψομετρική διαφορά!

21 Αυγούστου 2016

Άγιος Θεράπης ο Τζατζαλιάρης

Ο άγιος Θεράποντας (ή Θεράπης ή και Θαράπης στα Μυτιληνιά) δεν είναι και τόσο γνωστός άγιος παρόλο που το όνομά του (και αντίστοιχα η ιδιότητά του ως θεραπευτής) θα έλεγε κανείς πως θα τον είχαν κάνει περιζήτητο. Κύπριος ήτανε, αλλά είναι πολύ γνωστός στη Μυτιλήνη αφού ο τρούλος του αντίστοιχου ναού είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Επίσης, ξέρω να υπάρχει αντίστοιχος ναός στου Ζωγράφου κι άλλον όχι. Όχι; Ε, όχι κι όχι. Στη Μυτιλήνη υπάρχει ακόμα ένα εκκλησάκι προς τιμήν του. Αυτό, δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όπως ο άλλος, στην πόλη. Αλλά έχει τη δικιά του ιστορία.

19 Αυγούστου 2016

Νυχτερινή Μυτιλήνη

Οι περισσότεροι συνηθίζουν ν' ανεβάζουν φωτογραφίες τους στο φέισμπουκ. Έτσι τις φωτογραφίες τους τις βλέπουν πολλοί, κάποιες μπορεί να κοινοποιηθούν και να πάνε πολύ μακριά. Όμως έχει κι ένα μειονέκτημα αυτό. Μετά από λίγες μέρες οι φωτογραφίες θάβονται. Βέβαια, αν πας στο προφίλ του συγκεκριμένου χρήστη μπορείς να τις ξεθάψεις (ακόμα και να τους δώσεις νέα ζωή με ένα σχόλιο ή ένα λάικ) αλλά σε γενικές γραμμές το φέισμπουκ είναι για το εφήμερο. Αντίθετα εγώ προτιμώ να τις παρουσιάζω στο μπλογκ. Που μπορεί να τις δει οποιοσδήποτε κι οποτεδήποτε. Έτσι λοιπόν είπα ν' ανεβάσω μερικές από την χτεσινή πανσέληνο. Τις δυο τις έβαλα και στο ΦΒ, αλλά εδώ τα πράγματα είναι πιο ολοκληρωμένα. Βασικά, μία είναι από χτες. Οι άλλες είναι προχτεσινές, αλλά σ' αυτές το φεγγάρι μάλλον δεν εμφανίζεται πάνω απ' τη Μυτιλήνη (είναι η γωνία τέτοια).

17 Αυγούστου 2016

Η Ναμύρ και η Ακρόπολή της

Όταν κοίταζα τις φωτογραφίες που θα έβαζα για το κάστρο της Μύρινας, έπεσα πάνω σε μια που είχα βγάλει την πληροφοριακή πινακίδα για την ακρόπολη που την έγραφε και Citadele. Δεν την ανέβασα μεν, όμως θυμήθηκα αμέσως πως τον ίδιο μήνα είχα επισκεφτεί κι άλλες σιταντέλες: στην Ναμύρ και στην Ντινάντ. Κι έτσι είπα να βάλω κοντά κι αυτές. Βέβαια παρεμβλήθηκαν κάποιες δημοσιεύσεις για φαγητά, αλλά το μπλογκ ταξιδεύει και στα δυο και στο οπτικό και στο γευστικό :)

15 Αυγούστου 2016

Μιλφέιγ εύκολο

Σήμερα γιορτάζει η Μαρία μου και να τις στείλω τις ευχές μου για χρόνια πολλά κι από δω. Χρόνια πολλά και στους υπόλοιπους εορτάζοντες Μάριους, Παναγιώτηδες, Μαρίες, Παναγιώτες, Δέσποινες κλπ. Και μιας και γιορτάζει είπαμε να φτιάξουμε ένα γλυκό. Και πρόσφατα είχε βάλει η Κατερίνα μια ιδέα για μιλφέιγ στα εύκολα κι έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε αυτό. Απ' την άλλη η Ειρήνη πρότεινε μια παραλλαγή με ζελέ. Κι έτσι αυτό που πραγματοποιήσαμε ήταν ένας συνδυασμός. Εγώ εδώ θα δώσω τη συνταγή την αρχική, αλλά και την τελική :) Το κακό ήταν πως το πυρέξ που διάλεξα ήταν μεγάλο κι έγινε μπόλικο.

13 Αυγούστου 2016

Ο Καταρράκτης της Λέσβου

Πέρυσι ήταν για μένα η χρονιά του νερού, όπως είχα γράψει. Γιατί επισκέφτηκα πολλές λίμνες και πολλούς καταρράκτες στη διάρκειά της. Κάτι που δεν σταμάτησε βέβαια. Και να που το χειμώνα μαθαίνω (δεν θυμάμαι από πού τελικά το βρήκα, για τους ίδιους πρέπει να λέει, αφού έτσι μου τους είπαν και στην περιοχή, μόνο που δίνει άλλες οδηγίες) πως έχουμε και στο νησί καταρράκτη και μάλιστα σεβαστών διαστάσεων. Με πολύ συγκεκριμένες οδηγίες για να τον βρούμε (στον Λεπέτυμνο, κοντά στη Συκαμιά, σε συντεταγμένες 39.350793, 26.283953). Εκείνο που δεν έλεγε ή αν το έλεγε δεν το πρόσεξα, ήταν πως για να τον δεις πρέπει να πας συγκεκριμένη εποχή. Κι όμως, έπρεπε να το ξέρω.

11 Αυγούστου 2016

Σπιτικά ζυμαρικά

Νουντλς φτιαγμένα απ' τα χεράκια μας! Τη συνταγή την είχα βρει από πολύ καιρό - δεν θυμάμαι πώς. Μπορεί να μου την επεσήμανε κι η Μαρία, που όμως την ξέχασε. Εγώ την κράταγα σε μια σελίδα ανοιχτή στο ξεφυλλιστήρι και περίμενα να βρω καιρό να την δοκιμάσω. Σίγουρα πάνω από μήνα! Μιας και στο πρωτότυπο είναι στα αγγλικά, την παρουσιάζω εδώ μεταφρασμένη (και με τις αναγκαίες δικές μου παραλλαγές και προσαρμογές, βεβαίως βεβαίως :) ) κι όπως βλέπω είναι παρόμοια με τις χυλοπίτες που είχα βάλει.

09 Αυγούστου 2016

Κολοκυθοκεφτέδες

Μια επίσκεψη στο θείο μου ήταν η αφορμή να φτιάξω κολοκυθοκεφτέδες. Που μας φίλεψε με ένα κολοκύθι. Ένα και μοναδικό, αλλά πάνω από κιλό! Που βέβαια, αφού ήταν παραγωγής του ήταν φρεσκότατο, δροσινό και γλυκό. Αλλά κολοκύθια είχαμε ήδη φάει κάνα δυο φορές εκείνες τις μέρες. Σκέφτηκα πως για σφουγγάτο ήταν μπόλικο κι έτσι αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε και κολοκυθοκεφτέδες. Τους θέλαμε στο φούρνο (το τηγάνι το αποφεύγω όταν μπορώ). Συνδύασα απ' τις πρώτες δυο τρεις συνταγές που είδα και έφτιαξα. Έτσι κι αλλιώς τα υλικά μοιάζουν αρκετά με το σφουγγάτο άρα ήταν στη λογική μου!

08 Αυγούστου 2016

Ταξίδι στη Λέσβο

Πριν μερικά χρόνια είχα βάλει έναν οδηγό πού να πάει και τι να κάνει ένας επισκέπτης του νησιού μου. Παράλληλα, αρκετές φορές έχω βάλει υλικό από εκεί (ή πιο σωστά από εδώ, αφού αυτή τη στιγμή γράφω από το χωριό): τοπικές συνταγές ή περιοχές. Πρόσφατα, στον ιντερνετικό τουριστικό τόπο thetravelbook.gr δημοσιεύτηκε ένα αφιέρωμα για τη Λέσβο που κάνει μια σύντομη περιγραφή του κάθε τουριστικού μέρους της.
Α! ρίχνοντας μια ματιάγενικότερα στο συγκεκριμένο σάιτ, βρήκα και πιο εξειδικευμένο αφιέρωμα, για το νότιο τμήμα του νησιού, άρα και για τα Πλωμάρια!

07 Αυγούστου 2016

Μύρινα, το κάστρο

Έγραφα προχτές για τα ελάφια της Μύρινας που ζουν μέσα και γύρω από το κάστρο, ε, να γράψω και για το κάστρο το ίδιο. Δηλαδή όχι τόσο να γράψω όσο να βάλω φωτογραφίες,  αφού για την ιστορία του κάστρου του ίδου δεν ξέρω και πολλά, άντε κάνα λίνκι από τη Βικιπαίδεια.

05 Αυγούστου 2016

Τα ζώα του κάστρου στη Μύρινα

Όταν είχα πρωτοπεράσει από τη Λήμνο το βαπόρι έδενε κάτω από ένα δασάκι και μου είχαν κάνει τρομερή εντύπωση τα ζαρκάδια (ή ελάφια; τα χρώματα τα βρίσκω να αντιστοιχούν σε ελάφια, αλλά με τέτοια ίσια κέρατα; δεν ξέρω και δεν με νοιάζει) που κυκλοφορούσαν εκεί και κατέβαιναν και μας "επιθεωρούσαν"! Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το δασάκι κάηκε και σήμερα δεν υπάρχει πια, αλλά ευτυχώς τα ζαρκάδια μείναν εκεί.

03 Αυγούστου 2016

Εκκλησίες - μουσεία

Ένα απ' τα πιο συνηθισμένα σημεία επίσκεψης σ' ένα μέρος είναι η τοπική εκκλησία. Σε μεγάλες πόλεις βέβαια υπάρχουν περισσότερες της μιας, κάθε μια έχει τη χάρη της. Όμως, το να μπεις σε εκκλησία δεν είν' απλή υπόθεση αν βρίσκεσαι στην ορθόδοξη Ελλάδα. Το να πετύχεις ανοιχτό ναό είναι θέμα τύχης. Ας πούμε στην παραπάνω. Τη μεγαλύτερη εκκλησία της Μυτιλήνης. Τον άγιο-Θεράποντα που ο τρούλος του είναι σύμβολο της πόλης.

01 Αυγούστου 2016

Αμμοθίνες

Ένα ιδιαίτερο φυσικό φαινόμενο υπάρχει στη βορειοδυτική Λήμνο: οι αμμοθίνες. Λόφοι άμμου που υπάρχουν σε μεγάλη έκταση. Η πρόσβαση είναι με χωματόδρομο, αλλά αξίζει τον κόπο. Είναι κάτι το ξεχωριστό, θυμίζει έρημο με την πολύ λεπτή άμμο και το ιδιαίτερο που έχει είναι πως η θάλασσα είναι σε απόσταση (όπως και σε έρημο).

30 Ιουλίου 2016

Λήμνος - το νησί

Ιδού λοιπόν να γράφω από την ταμπλέτα που απόκτησα πρόσφατα, τελευταίος από την οικογένεια, μετά από προτροπή της Μαρίας που κι αυτή δεν την έχει πολύν καιρό αλλά την βολεύτηκε εξαιρετικά. Για τη Λήμνο, λοιπόν. Που ξεκίνησα ήδη να γράφω (κι είχα βάλει τίτλο Λήμνος τις προάλλες, αλλά τον άλλαξα αφού εκεί έγραφα για τις συγκοινωνιακές δυσκολίες που έχει το νησί). Τη Λήμνο που έχει τη χάρη να κάθεσαι και ν' απολαμβάνεις από κει ένα ηλιοβασίλεμα πίσ' απ' τον Άθω!

26 Ιουλίου 2016

Η σπηλιά του Φιλοκτήτη

Ο Φιλοκτήτης ήταν μυθικός ήρωας που πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Σύμφωνα με τον μύθο, ο ήρωας δαγκώθηκε από φίδι όταν η αρμάδα έκανε στάση στην Τένεδο (ή κάποια άλλη νησίδα) να θυσιάσει για να πάει καλά η εκστρατεία. Τον άφησαν στη Λήμνο, ουσιαστικά για να πεθάνει. Αυτός κατέφυγε σε μια σπηλιά στη βορειοανατολική Λήμνο, κάτω απ' το ιερό των Καβείρων που είναι σήμερα γνωστή ως σπηλιά του Φιλοκτήτη.

24 Ιουλίου 2016

Συγκοινωνίες για Λήμνο

Η Λήμνος είναι ένα νησί στη μέση του Βόρειου Αιγαίου, το δεύτερο σε μέγεθος του παλαίποτε νομού Λέσβου (ακόμα είναι μια εκλογική περιφέρεια). Με κακή συγκοινωνία με την Αθήνα αλλά και με την πρωτεύουσα του νομού, τη Μυτιλήνη. Απ' τα παλιά χρόνια. Κάποτε υπήρχε η ΝΕΛ και ξεκίνησε δρομολόγια για Θεσσαλονίκη με ενδιάμεση στάση στη Μύρινα (την πρωτεύουσα της Λήμνου). Μετά προστεθήκανε κι από άλλες εταιρίες (π.χ του Αγούδημου) δρομολόγια από Ρόδο μέχρι Αλεξανδρούπολη με στάση σε πολλά ανατολικά νησιά κι αργότερα η ΝΕΛ έβαλε δρομολόγιο προς Καβάλα με την Λήμνο ενδιάμεσα. Όλ' αυτά χωρίς να φεύγει τίποτα από Αθήνα (εκτός κι αν υπολογίσει κανένας το Πειραιάς - Χίο - Μυτιλήνη - Λήμνο - Θεσσαλονίκη σαν τέτοιο). Το πιο κοντινό σημείο για Λήμνο ήταν από Κύμη. Αργότερα μετακινήθηκε προς Άγιο Κωνσταντίνο, πιο βολικά αλλά και πάλι μακριά.

22 Ιουλίου 2016

Λέουβεν

Λέουβεν ή Λουβέν ανάλογα αν τη διαβάζεις φλαμανδικά (Leuven που μιας και η πόλη είναι στη Φλάνδρα έτσι διαλέγω να τη λέω) ή γαλλικά (Louvain). Μια πόλη 100 χιλιάδων κατοίκων, λίγο πιο έξω απ' τις Βρυξέλλες.

20 Ιουλίου 2016

Δημόσιες τουαλέτες

Πριν από μερικούς μήνες, το περιοδικό δρόμου Σχεδία, είχε ένα άρθρο για το δικαίωμα πρόσβασης σε τουαλέτα. Και βέβαια, λόγω θεματολογίας του συγκεκριμένου περιοδικού, εστίαζε κυρίως στην ανάγκη για χρήση τουαλέτας από τους άστεγους, αλλά έθιγε και τις ανάγκες ημών των υπολοίπων που όταν περπατάμε στους δρόμους χρειάζεται να κάνουμε κάπου την ανάγκη μας :). Δυστυχώς, το περιοδικό δεν υπάρχει ονλάιν (κι είναι σημαντική απώλεια γιατί έχει εξαιρετικά άρθρα) αλλά με το που το διάβασα, είπα πως αυτό το άρθρο έχει γραφτεί για μένα. Γιατί εδώ και πολλά χρόνια που είχα πρόβλημα με άμμο στα νεφρά, ο γιατρός μου είπε πως το φάρμακό μου είναι το να πίνω πολύ νερό. Το θεώρησα εύκολο και απλό φάρμακο και εφαρμόζω την νεροθεραπεία! Αλλά όταν πίνεις πολύ αφού κάνει τη δουλειά του και σε καθαρίσει χρειάζεται να το αποβάλλεις. Κι ο χώρος χρειάζεσαι γι' αυτό είν' η τουαλέτα. Κι όταν κυκλοφορείς στην Αθήνα (και γενικότερα στην Ελλάδα) το πράγμα είναι δύσκολο. Γιατί οι όποιες δημόσιες τουαλέτες υπήρχαν έχουν κλείσει. Το πρόβλημα καλείται να λυθεί με κάποιες που είχε αρχίσει να βάζει η Ντόρα Μπακογιάννη όταν ήταν δημαρχίνα που όμως δεν είναι αρκετές.

18 Ιουλίου 2016

Τα κεριά

Αρχές του μήνα βρέθηκα σ' ένα γάμο σε εκκλησία χωριού της δυτικής Πελοποννήσου. Με το που μπήκε το νέο ζευγάρι μέσα, ο παπάς έβαλε τους όρους του: ο γάμος (όπως και η βάφτιση) εκτός από κοινωνικό γεγονός είναι και μυστήριο άρα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα. Δεν θα πρέπει να συζητάνε ή ακόμα χειρότερο να γελάνε οι παρευρισκόμενοι αλλά να μένουν σοβαροί όπως σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Απέφυγε να τις κατονομάσει αλλά σαφώς αναφερόταν σε κηδείες και μνημόσυνα. Που πέρα απ' το ότι δεν είναι μυστήρια σύμφωνα με τα θεολογικά (έπρεπε να βγούνε 7) σαφώς και έχουν άλλο χαρακτήρα. Ποιος θα πήγαινε να γελάσει σε κηδεία (αν και συζητήσεις γίνονται κι εκεί, αλλά η βαριά ατμόσφαιρα τις κρύβει). Και βέβαια, το καινούριο έθιμο: ρύζι δεν θα ριχτεί μέσα στην εκκλησία στον Ησαΐα, αλλά απέξω. Εκείνο όμως που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν τα κεριά!

16 Ιουλίου 2016

Ραντάρ ταχύτητας

Όλοι ξέρουμε το τι γίνεται στους ελληνικούς δρόμους με τα ραντάρ. Γενικά κρυμμένα σε διάφορα σημεία εκτός κι αν πρόκειται για ραντάρ εκφοβισμού. Υπάρχουν διάφορες λίστες για τα σημεία που βρίσκονται ραντάρ ενώ κυκλοφορούν και κάποια προγράμματα που προσπαθούν να ειδοποιήσουν για το πού βρίσκεται κάποια σχετική κάμερα. Επίσημα, αυτή η πληροφόρηση θεωρείται παράνομη, για τη χώρα μας. Τα περισσότερα είναι κινητά, αν και είναι συνήθως στο ίδιο σημείο κι έτσι οι ντόπιοι τα ξέρουνε και την πληρώνουν οι ξένοι (προς την περιοχή).


14 Ιουλίου 2016

Σαρδέλες στο κληματόφυλλο

Οι σαρδέλες είναι ψάρι για όλο σχεδόν το χρόνο και μάλιστα ιδιαίτερα ωφέλιμο αφού έχει τα περίφημα Ω3 λιπαρά. Όμως το καλοκαίρι τρώγονται ένα παραπάνω. Τα κληματόφυλλα πάλι, τα βρίσκουμε την άνοιξη άντε αρχές καλοκαιριού οπότε προλαβαίνει κανείς ακόμα για το συγκεκριμένο μεζέ. Όχι δηλαδή πως δεν τρώγονται και σαν κανονικό φαγητό. αλλά μιας και το κληματόφυλλο δίνει ένα ιδιαίτερο ξυνούτσικο τόνο, είναι και νοστιμότατος μεζές :)

12 Ιουλίου 2016

Ευρωπαϊκή αγορά

Έχω αναφέρει κι άλλη φορά την εμπειρία μου από το τι ισχύει στην Ευρώπη ως προς τους όρους της αγοράς και πώς μας παραμυθιάζουνε για διάφορα θέματα. Μιας και είμαι πάλι (για βόλτα) στας Ευρώπας, πάλι το βλέπω μπροστά μου και μου 'ρχεται διάθεση να αναφέρω για άλλη μια φορά τις διαπιστώσεις μου. Αυτή τη φορά, απ' την πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις Βρυξέλλες. Σε δυο θέματα θα σταθώ: το ωράριο των καταστημάτων και το πώς επηρεάζει ο χρόνος που ένα γάλα θεωρείται φρέσκο την τιμή του. Γιατί πολύ μελάνι έχει ξοδευτεί κι ακόμα περισσότερος τηλεοπτικός χρόνος για να μας πείσουν πως για να βελτιωθεί η κατάσταση θα πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές. Πόσο βελτιωμένη είν' η κατάσταση, λοιπόν, στο Βέλγιο και πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα;

10 Ιουλίου 2016

Γάνδη

Γευστικά ταξίδια αλλά και ταξίδια σε διάφορα μέρη έχω υποσχεθεί, αλλά απ' αυτά τα τελευταία έχω κάμποσο καιρό να βάλω. Η βασική αιτία είναι πως κάνω μπόλικα ταξίδια :) Κι όσο κι αν φαίνεται παράξενο αυτό, όταν κάνεις ταξίδια δεν έχεις καιρό να γράφεις για τα ταξίδια που κάνεις. Ή τα κάνεις και τα απολαμβάνεις ή τα περιγράφεις. Και χρειάζεται χρόνος για να τα περιγράφεις κι όταν όποτε έχεις χρόνο τον ξοδεύεις σε ταξίδια δεν μένει για περιγραφές. Παλιότερα, όταν ήμουνα στη Γερμανία, είχα χρόνο να περιγράφω αφού ήμουν δυόμιση - τρεις ώρες το πρωί σ' ένα τρένο κι άλλες τόσες το βράδυ. Αλλά τώρα; Βέβαια, για να πω την αλήθεια, υπάρχει χρόνος που τρώγεται χαζεύοντας στον υπολογιστή. Αλλά δεν είν' αρκετός. Και για να μην μένουν οι φωτογραφίες σε ηλε-ντοσιέ είπα να βάλω μερικές απ' τις τελευταίες.

06 Ιουλίου 2016

Κολοκυθάκια γεμιστά με αυγολέμονο

Καλοκαιρινών φαγητών συνέχεια. Κολοκυθάκια γεμιστά. Όχι αυτά που μπαίνουν ανάμεσα σε άλλα λαχανικά (ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές και τέτοια) που γίνονται στο φούρνο. Αλλά σκέτα τα κολοκύθια. Στην κατσαρόλα και με αυγολέμονο.

04 Ιουλίου 2016

Ντοματάκια Λιαστά

Εποχικά φαγητά είπαμε; Βεβαίως. Ακόμα ένα σήμερα. Όχι ακριβώς φαγητό αφού τα ντοματάκια αυτά τα χρησιμοποιώ για να μαγειρέψω το φαγητό, Αντί για σάλτσα (ή κονκασέ). Αλλά της εποχής σίγουρα. Όλο το καλοκαίρι η ντομάτα βασιλεύει.

02 Ιουλίου 2016

30 Ιουνίου 2016

28 Ιουνίου 2016

Χουνκιάρ μπεγεντί

Άλλο ένα φαγητό με μοσχαρίσιο κρέας. Το ιδιαίτερο σ' αυτό είναι ότι συνοδεύεται από πουρέ μελιτζάνας. Το πρωτάκουσα στην πολίτικη κουζίνα και με εντυπωσίασε. Το δοκίμασα στην Τουρκία και μ' άρεσε. Έτσι, έψαξα και βρήκα τη συνταγή του. Χουνκιάρ (hünkâr) ήταν η προσφώνηση του σουλτάνου στα τούρκικα (όποιος έβλεπε Σουλεϊμάν θα το θυμάται :) ) ενώ το μπεγιεντί (beğendi) πάει να πει όπως, με τον τρόπο, είναι δηλαδή ένα φαγητό "όπως για τον σουλτάνο". Αρχοντικό.

26 Ιουνίου 2016

Μοσχάρι με κύμινο (διαιτητικό)

Μιας κι άρχισα με το μοσχάρι προχτές, ας συνεχίσου με μερικούς ακόμα τρόπους που μπορεί να φτιαχτεί το μοσχάρι. Το συγκεκριμένο είναι διαιτητικό κι αυτό όχι γιατί έχει κύμινο :) αλλά γιατί ο τρόπος που φτιάχνεται το κάνει τέτοιο.

24 Ιουνίου 2016

Μοσχάρι κατσαρόλας με μπίρα

Υλικά

1,5 κιλό κρέας μοσχαρίσιο
2 κουταλιές βούτυρο
2 μεγάλα κρεμμύδια
1/2 φλιτζάνι καρότο ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλιές λάδι
1,5 ποτήρι μπίρα (400ml)
1 κύβο ζωμό κρέατος
1 ποτήρι νερό
δάφνη, ρίγανη
αλάτι, πιπέρι
μαϊντανό ψιλοκομμένο

Εκτέλεση

Βάζω στο τηγάνι το βούτυρο και τσιγαρίζω τα κρεμμύδια, το σκόρδο και το καρότο. Σβήνω με τη μπίρα.
Κόβω το κρέας σε μικρά κομμάτια και τα τσιγαρίζω στο λάδι.
Ανακατεύω όλα τα υλικά και τ' αφήνω να σιγοβράσουν μέχρι να ψηθεί το κρέας και να μείνει με λίγη σάλτσα. Αφαιρώ τη δάφνη και το σερβίρω πασπαλισμένο με μαϊντανό.

22 Ιουνίου 2016

Μαρμελάδα πορτοκάλι 2

Είχα πάει προχθές στο χωριό για το μνημόσυνο της μάνας μου. Με την ευκαιρία ανακάτεψα λίγο απ' τα χαρτιά που είχε αφήσει κι ανάμεσα στα άλλα βρήκα και μια συνταγή για μαρμελάδα πορτοκάλι. Ευκαιρία να την παρουσιάσω. Στο χαρτάκι έγραφε μόνο την αναλογία, εγώ έβαλα την εκτέλεση σύμφωνα με την εμπειρία μου. Ψάχνοντας βρίσκω κι άλλα. Άλλο χαρτάκι με εκτέλεση, αλλαγές φέτος (2017).

20 Ιουνίου 2016

Λικέρ φράουλα

Πριν μερικές μέρες η Μαρία έφερε απ' το σχολείο της μια συνταγή για λικέρ. Φράουλα αυτή τη φορά. Με δυο ιδιαίτερα σημεία: α) που γίνεται σε λίγες μέρες (συνήθως το 20ήμερο είν' απαραίτητο) και β) δεν του προσθέτεις σιρόπι. Η γλύκα προέρχεται απ' τη ζάχαρη που μπαίνει απ' την αρχή. Το αποτέλεσμα μου φάνηκε αρκετά γλυκό κι έτσι παρακάτω το δίνω με κομμένη λίγο τη ζάχαρη, η αρχική συνταγή έλεγε για 500 γραμμάρια.

18 Ιουνίου 2016

Ολυμπιακό Χωριό

Την ιδέα για το σημερινό σημείωμα μου την έδωσε ένα σχόλιο που έγινε πριν λίγες μέρες σε ανάρτηση στο παλιό μου (και κλειστό πια) μπλογκ. Εκεί λοιπόν έγραφα για το Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου, στο οποίο έμενα την εποχή εκείνη (τα τρία χρόνια που βρισκόμουνα στη Γερμανία). Στο σχόλιο, λοιπόν, γινόταν αναφορά στο Ολυμπιακό Χωριό της Αθήνας (του Μενιδιού για την ακρίβεια) και για το ποιες οι ομοιότητες ή οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο. Μιας και το είχα σκεφτεί κι εγώ αρκετές φορές μέχρι τώρα κι ενώ πολλές φορές πέρασα απέξω αλλά ποτέ δεν αξιώθηκα να μπω να δω πώς είναι εσωτερικά ο χώρος, αποφάσισα κι έκανα μια γρήγορη βόλτα για τη σύγκριση.

16 Ιουνίου 2016

Τυρόπιτα χωρίς φύλλο

Πανεύκολη τυρόπιτα χωρίς φύλλο, έτοιμη σε 10΄ για το φούρνο! Τη βρήκα πρόσφατα και μ' άρεσε κι είπα να τη δοκιμάσω. Κι έγινε πράγματι νόστιμη και πολύ γρήγορη. Μου θύμισε αρκετά την Κιτσόπιτα αν και μου ξέφυγε λίγο το μοσχοκάρυδο :(

14 Ιουνίου 2016

Κρέμα μπαβαρουάζ με ανανά

Μια δροσερή καλοκαιρινή και εύκολη κρέμα παρά το βαρύγδουπο όνομά της! 5 λεπτά η ετοιμασία της και κάποιες ώρες στο ψυγείο να σφίξει κι έτοιμη.

12 Ιουνίου 2016

Τονοσαλάτα με ντομάτα

Έγραφα για την τονοσαλάτα κι ότι τελευταία την εντάξαμε στο διαιτολόγιό μας. Κι όπως έγραφα, η συνταγή είχε μαρούλι. Που όμως το καλοκαίρι και δεν βρίσκεται εύκολα και είναι ένα χάλι γευστικά όταν βρεθεί. Κι είχαμε δίλημμα τι να κάνουμε. Μέχρι που δοκίμασα να βάλω ντομάτα στη θέση του μαρουλιού. Και βγήκε κάτι πολύ όμορφο και το καθιερώσαμε. Ντοματούλες ώριμες, να έχουν και λίγο ζουμάκι... Μμμμμμμ.

10 Ιουνίου 2016

Τονοσαλάτα (με μαρούλι)

Κι όπως έταξα προχτές, καιρός να πραγματοποιήσω την υπόσχεσή μου και να βάλω την τονοσαλάτα. Και μάλιστα διπλό. Γιατί την τονοσαλάτα την φτιάχνω σε δυο παραλλαγές: με μαρούλι το χειμώνα και με ντομάτα το καλοκαίρι. Η αρχική συνταγή ήταν αυτή με το μαρούλι. Που την φτιάχναμε αραιά και πού. Αλλά ήταν μέσα στις προτάσεις για βραδινό τότε που προσέχαμε ιδιαίτερα τη διατροφή μας. Όταν το μεσημεριανό ήταν όσπρια ή ζυμαρικά και τέτοια, το βράδυ η πρόταση έλεγε για ζωική πρωτεΐνη κι έτσι την εντάξαμε πιο σοβαρά στο διαιτολόγιό μας.

08 Ιουνίου 2016

Έκτακτα καιρικά φαινόμενα

 Από τη Δευτέρα η μετεωρολογική είχε βγάλει ανακοίνωση πως για σήμερα προβλέπονται έντονα καιρικά φαινόμενα με βροχές και καταιγίδες. Και όντως, χτες το μεσημέρι άνοιξε ο ουρανός στην γειτονιά μας. Καταιγίδα δεν μπορώ να πω πως είχαμε, λίγα ήταν τα αστραπόβροντα (μ' αποτέλεσμα κάποιες μικροδιακοπές στο ρεύμα) αλλά από νερό χορτάσαμε. Τράβηξε κάποιες φωτογραφίες η Μαρία αλλά ο χαμός δεν μπορεί να φανεί. Βέβαια, φαίνεται πως δεν ξεχωρίζει το τι υπάρχει και το τι γίνεται λίγο πιο μακριά απ' το σπίτι.